Analiza wyników:

Niewątpliwie niewielka liczba obszarów objęta opieką opiekunów nie sprzyja daleko idącym wnioskom. Co więcej, Wesoła w 1990 r. była poza granicami Warszawy, nie została zatem objęta ówczesnym monitoringiem. Tym niemniej łatwo zauważyć ogromny przyrost liczby mazurków we wszystkich dokładnie skontrolowanych obszarach Wróbliczenia. W przeciwieństwie do wróbli (ich analiza na oddzielnej mapie) należałoby wręcz skorygować skalę. W 1990 roku najliczniejszy przedział to ponad 45 par mazurków na km2. W czasie Wróbliczenia ta wartość została bez problemu osiągnięta w większości obszarów, wielokrotnie przekraczając 100 par na km2.

Ogólne wskazówki korzystania z mapy:

Prawa część mapy pokazuje zagęszczenie par mazurków na podstawie Atlasu Warszawy, dane pochodzą z badań ok. 1990 r. Lewa część mapy oparta jest o wyniki Wróbliczenia. Pionowa linia dzieląca te dwie mapy może być przesuwana, umożliwiając w ten sposób wygodną analizę zmian.

* Po pewnym zbliżeniu na mapie pojawiają się punkty przedstawiające poszczególne obserwacje. Intensywność koloru tych symboli koresponduje z liczbą mazurków - zgodnie z legendą po prawej stronie mapy.

Każdy z obszarów (zarówno po lewej, jak i prawej stronie mapy) może zostać zaznaczony. Po lewej stronie ekranu pojawia się wówczas okno ze szczegółowymi danymi (zawiera ono dla porównania również informacje o liczbie wróbli).

Organizatorzy: